Eliza Veinard "Blogobok"

  W niewielkim Joyeuse, zagubionym gdzieś tam w Ardèche mieszka sobie ze swoim psem Freyem Arek Gieszczyk . Nigdy nie byłam w Joyeuse, ale zapewniam, że w Ardèche wszystkie miejscowości są odrobinę zagubione, więc ta, na pewno, też. Arek, raczej zagubiony nie jest , chociaż miałby szansę, bo deklaruje w wywiadach, że bardzo lubi podróżować rowerem, a Frey jeździ z nim, bo to pies nie byle jaki, tylko belgijski owczarek te r vueren. Z tego co wiem one są wściekle energiczne i lubią mieć coś konkretnego do roboty, więc dla Freya, te wojaże to sama przyjemność. Oprócz rowerowych podróży Arek Gieszczyk zajmuje się również pisaniem i jego pierwsza książka ukaże się wkrótce w Wydawnictwie Oficynka. Udało mi się przeczytać ją jeszcze przed premierą, a nawet przed świętami i teraz nie wiem, czy to był dobry pomysł, b o ta cholerna książka omal nie popsuła mi świąt . Nazywa się „Bóg tak chciał”. Autora już znacie, a okładkę (świetną!) zrobiła Magdalena Zawadzka. Wystarczy p

  Pamiętacie szkolne biblioteki z rzędami książek obłożonych w szary papier? Nawet nie wiem w którym momencie ten wszechobecny szary papier zniknął? Zdaje się, że stopniowo zastępowany był przezroczystą folią (na zgięciach podklejaną taśmą klejącą). A potem i folia zniknęła. Teraz można sobie chodzić między regałami, wziąć książkę do ręki, przeczytać opis, popatrzeć na okładkę. Nie trzeba już dyskretnie zaglądać pod ten papier, pod czujnym okiem Pani Bibliotekarki. Bo, co by nie powiedzieć, książka z zasłoniętą okładką, to taki trochę kot w worku. Okładka mówi i to sporo. Ma nas poinformować co jest w środku (ale bez spojlerowania), ma nas zachęcić, zasugerować, że to książka dla nas, ma trafić w nasz gust i po prostu nam się spodobać. A jeszcze są wymagania wydawcy, oczekiwania autora i do tego potężny rynek wydawniczy, niepoliczalna ilość książek, które okładkami wabią, krzyczą, zachęcają, więc trzeba jakoś wśród tego ogromu zwrócić na siebie uwagę! - Okładka jest wska